තාක්ෂණය , සිංහල ව්‍යාකරණ හා මම

හෙළයන් වන අප, ජාතියක් ලෙස ඉදිරියට යැමේදි අත්‍යාවශ්‍ය කරුණු දෙකක් ලෙස මා දකින්නේ තාක්ෂණය හා සිංහල ව්යාකරණයි.

තාක්ෂණය‍‍‍ ගැන සැලකීමේදි , උදාහරණයක් ලෙස, බහුතරයක් දෙනා පරිඝණක පංති ‍සදහා සැලකිය යුතු වියදමක් දරමින් ,පරිඝණක තාක්ෂණයේ ඉතා කුඩා කොටසක් වු පරිඝණක භාවිතය අවුරුදු ගණනක් ඉගෙන ගනි.එලෙසම ක්ෂුද්‍ර පරිපථ ක්‍රමලේකණය( micro controller programming) හදුන්වා දි දිගු කළක් ගත වුවත්, අප පාසල් විශය නිර්දෙශයට ඒ පිළිබද සුළු හෝ හැදින්වීමක් වත් කර නැත.තවමත් එය අපට සංඛ්‍යාංක ඉලේක්ට්‍රොනික විද්‍යාවේ මුලික ද්වාර 5 ගැන උගන්වමින් සිටි.අඩුම වශයෙන් ගත් කල සරල බහු කම්පන පරිපථයක් නිර්මාණය කල හැකි පාසල් සිසුන් ගණන කෙතරම් අල්පද. එයිනුත් එහි ක්‍රියාකාරිත්වය පැහැදිලිව කිව හැක්කේ කී දෙනෙකුටද.

දැන් ඔබ කියයි "ඇයි දැන් කී ‍දෙනෙක් පරිඝණක විශය / තොරතුරු තාක්ෂණය හදාරනවද ?" .ඇත්ත උදාහරණයකට කියනවනම්, මම දහය වසරට ඇතුලත් වු විට, ගුරුවරුන් අප ඉදිරියට වෙන්නේ කවුරු වෙන්නේදැයි ගැන සුළු හැදින්වීමක් කරන්නයි පැවසු විට ,බොහො අය ඒ කාලයට අනුව සුපුරුදු ලෙස "ඉංජිනේරුවන් , දොස්තර ....." , යැයි කි අතර පරිඝණක ක්‍රමලේඛකු වන බව පැවසුවේ මා පමණයි.ඒත් දැන් පදුරකට නෙවෙයි තණකොළ, කොළයකට ගැසුවත් පරිඝණක ක්‍රමලේඛකයන් 20-40 විසි වේ.හැබැයි ඔවුන්ගේ දැනුම ගැන නම් , මා ප්‍රායොගිකව හොදට අත්විද තිබේ.වෛද්‍යවරයෙක් , ඉංජිනේරුවකු වීම මුලිකව ඉගේනිම මත රදා පවතින මුත් තොරතුරු තාක්ෂණය හා පරිඝණක තාක්ෂණය යන පැති වලින් ලොක්කේකු වීම තනිකරම මුදල් මගින් පමණක් කළ හැකි වීම ගැන මා කණගාටු වෙමි.

ව්‍යාකරණය ගැන නම්,..... " ගොඩක් බරපතලව සැළකිය යුතු කාලයකි මේ" , ලෙස කීම වරදක් නොවේ යැයි මම සිතමි. හොදම උදාහරණය ලෙස , මේ ගැන කතා කරන මමවත් බොහෝ විට සිංහල භාෂාව භාවිත කරන්නේ නිසිම ව්‍යාකාරණාකුව නොවේ.නමුත් මගේ පියා සිංහල ගුරුවරයකු වීම ගැන මම හැමවිටම සතුටු වෙමි. එයට හේතුව මම කුඩා කල , එතුමා මට සිංහල බස නිවරදිව කියා දී තිබීම නිසා සිංහල භාෂාව ගැන, එහි වටිනාකම ගැන හැගිමක් තවම සිත තුල පවතීමයි.නමුත් කාලයාගේ ඈවැමෙන් හෙවත් පාසල් විශය නිර්දේශය නැමැති කළු ගලේ මගේ සිංහල දැනුම නැමැති කඩුව දීර්ඝ කාලයක් හැපීමෙන් ‍ඉතා හොදින් මොට වී ඇත.

ඒ කරුණු කෙසේ වෙතත්, මෑතකදී මම කුඩා ළමුන්ගේ විශය නිර්දේශිත පොත් කිහිපයක් කියවිමෙන්, මා ඇත්තටම ලොකු සතුටක් ලැබුවෙමි. හේතුවනම් ඉතාමත් ඉක්මනින් සිංහල භාෂාවත් /සිංහල ව්‍යාකරණයත් ලෝකයේන් සැග වී යන නිසා, මට අනාගතයෙදි දුක් වීමට හෝ මව් භාෂාක් නැති වීමයි.

ඉතිං , මා නම් උණු හැලියේ සිටි , වතුර මද පමණක් රත් වු කල නටන කකුළුවාගේන් , ඉදිරි අනතුර ගැන දැක ඉන් බේරිමට උත්සහා කරමින් සිටින කකුළුවෙක් බවට පත් විමි.නොයසෙනම් "බඩ පෙරට" සටන් පාඨය අමතක කරමින් සිටිමි.අන් අය ගැනත් මම ඉහල බලාපොරොත්තුවෙන් පසු වෙමින් සිටිමි.

ස්තූතියි.